درمان قلیایی گرمایش و سیاه شدن بست ها

درمان سیاه شدن یک روش معمول درمان سطحی برای اتصال دهنده ها است که برای جداسازی هوا و جلوگیری از زنگ زدگی یک فیلم اکسیدی روی سطح اتصال دهنده های فلزی تشکیل می دهد.

دو روش اصلی برای سیاه‌کردن بست‌ها وجود دارد: روش گرمایش قلیایی سنتی (درجه حرارت بالا) سیاه‌کردن و درمان سیاه‌کردن در دمای اتاق. امروز، ما به طور مفصل در مورد درمان سنتی سیاه شدن حرارت قلیایی بحث خواهیم کرد.

اجزای اصلی محلول سیاه‌کننده برای درمان سیاه‌کردن قلیایی در دمای بالا، هیدروکسید سدیم و نیتریت سدیم هستند. دمای مورد نیاز برای سیاه شدن 135 ℃ -155 ℃ و زمان مورد نیاز 30 دقیقه -90 دقیقه است. قبل از درمان، بست ها و سایر قطعات کار باید تمیز شوند، مانند حذف روغن، زدودن زنگ و پس از اتمام فرآیند سیاه شدن، مانند صابون سازی، غوطه وری در روغن و غیره.

اصل عملیات سیاه‌کردن قلیایی در دمای بالا این است که در دمای بالا، آهن فلزی با اکسیدان‌ها (نیتریت سدیم، نیترات سدیم و غیره) و قلیایی (هیدروکسید سدیم) برهمکنش می‌کند و یک سری واکنش‌های شیمیایی ایجاد می‌کند و در نهایت یک آهن قلیایی سیاه را تشکیل می‌دهد. فیلم اکسید این نوع فیلم نسبتاً متراکم، با سختی بالا و مقاومت پایدار در برابر زنگ زدگی در هوای با دمای بالا است. با این حال، مقاومت آن در برابر زنگ زدگی در آب یا محیط های مرطوب ضعیف است، بنابراین لازم است پس از تصفیه، مانند غوطه وری در روغن، پس از عملیات اکسیداسیون تحت درمان قرار گیرد.

از مزایای درمان سیاه‌کردن قلیایی با دمای بالا می‌توان به این موارد اشاره کرد: لایه فیلم سیاه‌کننده زیبا و روشن است، با مقاومت در برابر سایش خوب، تجهیزات ساده، هزینه کم، و دقت و مشخصات قطر داخلی و خارجی بست‌های درمان شده تغییر نمی‌کند.

با این حال، نیتریت های مضر برای بدن انسان در محلول تصفیه قلیایی درمان سیاه شدن با دمای بالا وجود دارد و دمای تصفیه بالا است، مصرف انرژی زیاد است و مقدار زیادی فاضلاب اسیدی و قلیایی تولید می شود که باعث آلودگی محیط زیست می شود. .